تابناک نوشت: در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد در کشور کلکسیونی از اقدامات اشتباه در حوزه مدیریت منابع آب در کشور رقم خورد که برخی از اقدامات به صورت مستقیم با دستور او اجرایی شدند و به نظر بسیاری از متخصصان منابع آب تاثیر غیرقابل جبرانی بر سفرههای آب زیر زمینی و منابع آب کشور داشت. چند روزی است که سفر محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور اسبق کشورمان به آمریکای مرکزی به بحث داغ فضای مجازی تبدیل شده است؛ سفری متفاوت و غیرمنتظره که گفته میشود جهت شرکت در یک سمپوزیوم بینالمللی چهار روزه برنامه ریزی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس آنچه که از سوی تیم رسانهای احمدی نژاد عنوان شده است، سمپوزیومی که او در آن حاضر میشود، یک همایش علمی پژوهشی با موضوع مدیریت جامع منابع آب در جهان است و احمدی نژاد در این برنامه در ارتباط با روشهای صحیح مدیریت منابع آب در جهان سخن خواهد گفت. صرف نظر از حواشی سیاسی و امنیتی پیش آمده پیرامون این سفر که چند روزی است به موضوع داغ رسانهها تبدیل شده است، موضوع مهمتر اینکه برخی افراد با اشاره به سابقه مدیریتی احمدی نژاد در حوزه آب این پرسش را مطرح میکنند که دقیقاً رئیس جمهور اسبق کشورمان در این همایش از کدام سبک و سیاق مدیریتی منابع آب صحبت و دفاع خواهد کرد؟ این پرسش و نکته مهم از آنجایی مطرح میشود که بدانیم در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد در کشور کلکسیونی از اقدامات اشتباه در حوزه مدیریت منابع آب در کشور رقم خورد که برخی از اقدامات به صورت مستقیم با دستور او اجرایی شدند و به نظر بسیاری از متخصصان منابع آب تاثیر غیرقابل جبرانی بر سفرههای آب زیر زمینی و منابع آب کشور داشت. به عنوان نمونه در سال ۱۳۸۹ قانونی تحت عنوان "تعیین تکلیف چاههای فاقد پروانه بهرهبرداری قبل از سال ۸۵ " با دستور مستقیم احمدی نژاد در کشور به تصویب رسید و اجرایی شد که اجرای همین
قانون سبب شد به مجموعه چاههای مجاز کشور دهها هزار حلقه چاه دیگر اضافه شود و با توجه به اینکه حجم انبوهی از این چاهها در داخل فلات مرکزی قرار داشت، خسارت جبران ناپذیری به منابع آب کشور وارد شد. در رابطه با این قانونی و خسارتهای آن مقالات علمی پژوهی فراوانی به چاپ رسیده که از جمله آن میتوان به مقاله " بررسی علمی و عملی قانون تعیین تکلیف چاههای آب فاقد پروانه بهره برداری" اشاره کرد که در سال ۱۳۹۷ در فصلنامه علمی پژوهشی حقوق اداری به چاپ رسید. نویسندگان در این مقاله اینگونه نتیجه گرفتند که انتظار میرفت با تصویب این قانون، شدت کنترل و اعمال قانون برچاههای غیر مجاز، درخصوص حافران و بهره برداران افزایش یابد، ولی قانون " تعیین تکلیف چاههای آب فاقد پروانه بهره برداری" عملاً نه تنها چنین پیامدی نداشت، بلکه مشکلات مضاعفی پدید آورد. در ادامه این مقاله با اشاره به خلأهای فراوان این قانون اشاره شد که یکی از خلاءهایی که در این قانون وجود دارد این است که، با توجه به اینکه قانون توزیع عادلانه آب، به عنوان قانون مادر در مورد چاههای موضوع آن قانون محسوب میشود، قانون تعیین تکلیف بدون توجه به مفاهیم به کار رفته در قانون توزیع عادلانه آب تعیین تکلیف کرده است، که از این جهت نیز دارای نواقص بسیاری است و به طور کلی ادامه حاکمیت این قانون ضررهای جبران ناپذیری به منابع آب کشور وارد کرده و میکند که هرچه زودتر باید چارهای در مورد آن اندیشیده شود. در واقع با علم به اینکه هم اکنون در کشور چیزی حدود ۳۳۸ هزار چاه غیرمجاز وجود دارد که باید در اسرع وقت پلمپ و از مدار برداشت آب زیر زمینی خارج شوند، اما به واسطه قانون سال ۱۳۸۹ بسیاری از این چاهها که پیش از سال ۱۳۸۵ و بدون مجوز حفر شده بودند به لیست چاههای مجاز افزوده شدند و دیگر امکان پلمپ آنها وجود ندارد. اتفاقی که برخی کارشناسان عقیده دارند بیش از ۵۰ هزار چاه غیرمجاز را به لیست چاههای مجاز اضافه کرد و نقش مخربی در مسیر صیانت از منابع آبی کشور برجای گذاشت. البته همه اقدامات خطایی که در دولت احمدی نژاد پیرامون منابع آبی کشور رقم خورد به همین یک مورد محدود نمیشود و در بسیاری از نقاط کشور میتوان رد پای خطاهای مدیریتی آن دوران در حوزه منابع آب را یافت و به آن اشاره کرد. به عنوان نمونه پیشتر یکی از مسئولان ارشد وزارت کشور در دولت دهم به خبرنگار تابناک گفت که در سفر دوم محمود احمدی نژاد به استان چهارمحال و بختیاری، مردم محلی بالادست رود زاینده رود در این استان از رئیس جمهور اجازه دسترسی و بهره برداری از منابع آب زاینده رود و نیز مجوز حفر چاه را داشتند. او افزود: رئیس جمهور به ما دستور داد تا پس از یک بررسی میدانی برای اجابت این درخواست راهکاری پیدا کنیم و ما هم پس از یک بازدید هوایی از منطقه، واگذاری مناطقی از شهرستان چادگان استان اصفهان به استان چهار محال و بختیاری را راهکار این مشکل عنوان کردیم که به سرعت با دستور موافق رئیس جمهور همراه شد. توضیح اینکه پس از واگذاری مناطقی از شهرستان چادگان اصفهان به استان چهارمحال و بختیاری و مستند به قانون مدیریت استانی آب در آن زمان، بهره برداری از بستر رودخانه در این استان نیز به شدت افزایش یافت و این رویه نیز در کاهش آورد آبی زاینده رود در مناطق پایین دست موثر بود. در رابطه با نوع مدیریت احمدی نژاد در حوزه منابع آب و آنچه که او میتواند یا باید در همایش گواتمالا بگوید، "قاسم تقی زاده خامسی" معاون آب و آبفا وزیر نیرو در دولت دوازدهم نوشت: امیدوارم ایشان در آنجا توضیح دهد اجازه حفر دهها هزار حلقه چاه غیرمجاز و غارت میلیاردها مترمکعب آب در یک کشور خشک در دوره ریاست ایشان در کدام فصل از مدیریت منابع آب ذکر شده است؟ این نکته تقی زاده خامسی نیز از آن حیث مطرح میشود که بدانیم در دولتهای نهم و دهم جدا از صدور مجوز برای چاههای غیر مجاز همچنین دهها هزار مجوز حفر چاه جدید نیز صادر شد (برخی منابع این تعداد چاه را تا ۳۰۰ هزار حلقه نیز عنوان میکنند) که نقش فزایندهای در تهی کردن سفرههای زیرزمینی ایفا کرد. با این تفاسیر به نظر میرسد سخنرانی احمدی نژاد در حوزه مدیریت منابع آب در کشور گواتمالا از این حیث مهم باشد که او با کوله باری از تجربیات ارزشمند از آزمون و خطاها به آمریکای لاتین سفر کرده است و باید دید آنجا از نحوه مدیریت خود در منابع آب ایران چگونه دفاع میکند؟ کانال عصر ایران در تلگرام
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: احمدی نژاد
گواتمالا
مدیریت منابع آب
منابع آب کشور
احمدی نژاد
تعیین تکلیف
بهره برداری
رئیس جمهور
چاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۸۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکار مدیریت منابع آبی استانهای کم بارش چیست؟
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا ایران تا پایان هفته اول اردیبهشت بهطور متوسط ۱۶ درصد بارش بیشتری نسبت به شرایط نرمال دریافت کرده است. با این وجود استانهای سمنان ۴۴ درصد، تهران ۴۰ درصد، قزوین ۳۹ درصد و خراسان رضوی ۳۷ درصد کمبارشی نسبت به شرایط نرمال داشتهاند بنابراین دامنههای جنوبی البرز بارش کمتری نسبت به سایر مناطق کشور دریافت کردهاند. به گفته رییس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور همکاری مردم و توجه به الگوی کشت برای عبور از شرایط کمبود بارش ضروری است.
احد وظیفه در گفت و گو با ایسنا افزود: در هر زمینهای اگر همکاری نباشد آسیب جمعی وارد میکند. آب یک عنصر حیاتی است. حدود ۵۰ درصد آب استان تهران صرف شرب و بهداشت میشود. این رقم بزرگی است البته در همه کشور این گونه نیست. در خیلی از استانها آب مورد نیاز برای شرب زیر ۱۰ درصد است و حدود ۹۰ درصد آن صرف صنعت و کشاورزی میشود ولی در استان تهران به علت سکونت جمعیت متراکم در آن با کمبود منابع آبی مواجه است بنابراین به علت کمبود بارندگی و افزایش تدریجی تقاضا همکاری و توجه مردم بسیار کلیدی و حیاتی است.
وی تاکید کرد: آب را نمیتوان خلق کرد، اگرچه میتوان آن را به طور محدود انتقال داد ولی کافی نیست و نمیتواند کمبودها را جبران کند بنابراین مهمترین عامل بر کاهش مشکلات موجود همکاری و توجه مردم نسبت به چگونگی مصرف آب بهویژه در استانهای تهران، البرز و خراسان رضوی است چراکه با شرایط بسیار نامطلوبی از نظر تامین آب مواجه هستند.
رییس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور درباره تاثیر توجه به الگوی کشت برای مدیریت مصارف آب گفت: ایران کشوری نیمهخشک و بیابانی است و بهطور نسبی بارندگی آن یک چهارم متوسط دنیاست بنابراین آب کالای گرانبهایی محسوب میشود. کشاورزی مهمترین مصرف کننده آب است و نقش بسیار مهمی دارد چون هم امنیت غذایی و هم پایداری سرزمینمان باید حفظ شود. با حفظ آب این دو باید بهگونهای مدیریت شوند که بیشترین بهرهبروری با کمترین مصرف آب محقق شود.
وی اضافه کرد: هرچه قدر مقدار آب کم شود، شدت آلودگی آن افزایش مییابد چون غلظت آلایندهها بهویژه در منابع آب و خاک بیشتر میشود. این موضوع مهمی است که باید در نظر بگیریم. در این شرایط در بخش کشاورزی مجبور میشوند به دلیل محدودیت آب سطحی، از پسابها استفاده کنند که موجب خدشه دار شدن امنیت غذایی میشود.
وظیفه در پایان گفت: با کاهش آب برای تامین آب شرب از منابع دیگری مانند چاههای کشاورزی که قبلا استفاده نمیشدند، استفاده میشود. درست است که آب آنها تصفیه میشود ولی کیفیت آبهای سطحی را ندارد.